Małe Ciche .Kolejny zjazd WAJu Absolwentów. Przyjechaliśmy w momencie idealnym: właśnie sypnął pierwszy śnieg tego roku. To ważne dla nas spotkanie z ludźmi z tej samej bajki. Z Ojcem, niegdyś duszpasterzem akademickim, dziś dla wielu personą a dla nas jak zwykle: W-ojciec-hem:) On już od dawna po tej dorosłej stronie życia, my po tej samej stronie nieco krócej niż on, też już mniej lub bardziej "pokąsani przez życie".Spacerkiem po świeżym śniegu do Doliny Strążyskiej a na spacerku rozmawiamy i rozmawiamy, bo dawno się nie widzieliśmy. W drodze Ojciec co jakiś czas pomaga odciążyć jakieś rodzicielskie ramiona biorąc któreś z naszych maleństw na plecy.



Herbatka pod schroniskiem, chleb, konserwa i dżem.Po obiedzie u naszej gaździny Eucharystia przy sporym zaangażowaniu naszych dzieci;). A gdy dzieci słodko zasnęły następny niezastąpiony punkt programu - WAJowe wspomnienia przy grillu, ucztowaniu, nocne Polaków rozmowy o dręczących problemach współczesnych społecznie zaangażowanych Polaków-katolików. Krótko mówiąc - również naszych problemach.

Dobre zakończenia bardzo dobrego ucztowania - wspólna modlitwa szczęśliwych ludzi:)