Na kilka dobrych godzin, na cały dzień, kiedy jesteśmy z nim i serwujemy mu doświadczanie świata tak jak on to lubi. W ubiegłym roku było to Śląskie Wesołe Miasteczko a teraz Ogród Doświadczeń a potem piknik. Niespiesznie, nieupalnie, nieparnie, niegwarnie, nietłoczno - przyjemnie urodzinowo. Choć przyznać trzeba, że Karol urodziny rozpoczął z rozmachem o jaki nigdy byśmy go nie posądzali - spał prawie do 8! Od wieczora do ósmej. Ot, takie urodzinowe dziwactwo. Na pikniku za to uparł się, że zje prawie całe opakowanie pomidorków koktajlowych, co przy jego porażonym fałdzie głosowym było zuchwałością. Na która pozwoliliśmy, pod warunkiem, że co trzeci pomidor przegryzał bułka albo serem. A po powrocie tort i po raz dziesiąty durna nasza nadzieja, że może teraz uda mu się zdmuchnąć świeczkę. Karol nie dmucha. Nigdy nie dmuchał i nie dmucha ale może jedenastą świeczkę zdmuchnie. Tym razem pofufał jedynie nosem a świeczkę tradycyjnie zdmuchnął tata.